ГОВОР НА ОМРАЗА

Инаку, хоророт во Македонија продолжува во сите нивоа на политичкото, општественото и секојдневното живеење. Отидовме дотаму што една трагична сообраќајна несреќа во која се изгубени човечки животи стана поле за политичка пресметка. Хистеричните политички марионети, шарената интелектуална бижутерија и зомбифицираното „граЏанство луѓенца“ од скопската лажна авангарда ја распнаа професорката Билјана Ванковска, поради фејсбук-статус во кој не само што нема говор на омраза, туку е сосем обичен израз на вчудовиденост од трагедијата. Но ГМО-естаблишментот на интелектуалната бижутерија, која секогаш папагалски вреска, успеа во зборот „иронија“ да најде говор на омраза, па ја кренаа кладата за палење вештерки. Заднината на нивната хистерија добро му е позната на секој нормален човек. Тие како луѓе се толку себични и самобендисани што немаат сочувство за никого, она што јавно го презентираат се само фарса и шминка. Тие ја мразат Ванковска затоа што беше една од најактивните во нашата победа на референдумот. Им ја победивме машинеријата, па затоа мразат, оти поинаку не знаат. Истиве овие хистерици ги соголе една обична годишна програма на Министерството за култура по која на површина излегоа сета нивна албанофобија и фрустрации.
Погледни нè какви станавме господи, се измисли говор на омраза за да се оттргне вниманието, некојси таму пратеник ни кажува за странска вмешаност во трагедијата, уште името на Путин да осамне како главен виновник, а ваму никој не ги поставува главните прашања, со какви автобуси се возат граѓаните на Македонија, колку време помина од несреќата дури се појавија оние што треба да помагаат, каде беа специјалните спасувачки екипи за извлекување, ама не, ние сме најдобри во дефокусирање и меѓусебно мразење. Се надевам дека душите на упокоените од несреќата, ќе се молат кај бога за нас живите, ама избезумените.