Интервјуа и колумни

Arhimed напиша:

tmoro напиша:На Телма е поканет Бранко ,,,,,Жане Лупевска му вика во твое време 200 000 илјади ја изгубија работата...

Не беше вина на Бранко што фабриките беа воглавно државни, превработени и ниско продуктивни.
Вината му беше што не направи фер систем на приватизација и услови да дојдат странски инвестиции да ги вработат отпуштените.

osa напиша:pa zar ja gledash ? ostaj bre toa degenericite ! ubavo vikash CELI DEVET GODINI I BESHE SUPER I NE UBEDUVASHE KOLKU NI E UBAVO <a sega ke ne ubeduva deka SVATILA OTI OVAA POLITIKA BILA GRESHNA ...abe da se ispovratish ...

da te prasham u koja bomba go vikaat Johan kopile ako znaesh da mi kazesh ...

osa напиша:

Arhimed напиша:

tmoro напиша:На Телма е поканет Бранко ,,,,,Жане Лупевска му вика во твое време 200 000 илјади ја изгубија работата...

Не беше вина на Бранко што фабриките беа воглавно државни, превработени и ниско продуктивни.
Вината му беше што не направи фер систем на приватизација и услови да дојдат странски инвестиции да ги вработат отпуштените.

ako ne ti prechi ,bi sakala da slushnam za kakov fer sistem zboruvash ...pa makar i preku hipotetichki primer da objasnish !
dali veruvash deka sega ima "uslovi "za stranski investicii ?

Канал 5 напиша:[url=линк ]http://star.kanal5.com.mk/%28S%28oiy33045i3onb4qe5u0x3nbd%29%29/print.aspx?eventId=40017&AspxAutoDetectCookieSupport=1[/url]
Велешкиот суд денеска ја потврди одлуката што оваа фирма ја соопшти уште пред 5 месеци, кога мнозинството доверители во велешка Топилница ја дисквалификува нејзината понуда вредна 3 милиони и 300 илјади евра. Јалим не влезе во изборот оти наводно имал банкарска гаранција покуса за 100 евра. - Во конкретниот случај само се констатира повлекувањето на турската фирма од продажбата на топилницата. Тоа значи дека стечајниот совет треба да постапи по упатствата на Апелациониот суд од Скопје и со нова одлука да одлучи што понатаму - вели претседателот на велешкиот суд Шефчет Адеми. Пред три дена, со истата одлука на судот во Велес, конечно е дозволено на Турците да им биде вратена и банкарската гаранција вредна еден милион евра. И покрај тоа што понудија еден милион и 100 илјади евра повеќе од конкурентите, скопското друштво за трговија и производство Метрудхем , турските инвеститори се откажаа од купување на топилницата тврдејќи дека во Македонија бизнис групи местат тендери и продажби на фирми.

Којзнае колку му е убаво на Иванов. Никој ништо не бара од него затоа што не може ништо и да очекува. Ужива во сопствената нефункционалност. А можеше барем еден апел да испрати, да повика на разум, на смиреност... Колку да знаевме дека гледа и некоја друга телевизија освен МТВ. Па фолкерката Јелена Карлеуша успеа да се јави од Белград за протестите, а тој од Водно не се јави. А башка, и Кили од Еквадор пак прозборе македонски.

Пат напиша:Вечерва на Алсат е Али Ахмети.

http://libertas.mk/%D0%B0%D0%BB%D0%B8-%D0%B0%D1%85%D0%BC%D0%B5%D1%82%D0%B8-%D0%B2%D0%B5%D1%87%D0%B5%D1%80%D0%B2%D0%B0-%D0%B3%D0%BE%D1%81%D1%82%D0%B8%D0%BD-%D0%B2%D0%BE-%D0%BF%D0%B0%D1%82%D0%BE%D1%82-%D0%BA%D0%BE%D0%BD/

На Алсат ги преведуваат ли на македонски интервјуата со Албанци?

ЗОШТО ПРОТЕСТИРАМ? Зошто дијаспората ми е лута дека протестирам?

Се извинувам што е текстот малку подолг… Ретко тоа го правам, ама сега сум малку повеќе револтиран од обично!

Во бивша Југославија имаше еден многу познат актер, Љуба Тадиќ… Тој во една прилика рече: „Никогаш не зборувам за политика со луѓе што мислат различно од мене.“ Јас немам проблем да зборувам за политика со било кој, освен со оние кои што политичката борба ја третираат како спортски натпревар… За нив е важно нивниот тим да победи и не им пречи дали имало груба и нефер игра и дали судијата е поткупен… „Само да победиме и друго ништо не ми е важно!“



Во нашата дијаспора има многу луѓе кои што не го сакаат СДСМ и го третираат како партија наследник на комунистичката партија… Од тука почнува и тука завршува секоја нивна дискусија за политика… Ако Леброн Џејмс и Меси извадат членски книшки од СДСМ, тие ќе почнат да кажуваат дека Леброн нема врска од кошарка, а Меси е труп за фудбал… Апсолутно никаква објективност и при евентуални дебати, апсолутно никакви факти и никакви аргументи…

Да ви кажам еден пример од денес… Постои една фејсбук група Macedonians in Canada (со над 1.300 членови) и се отвори дискусија за актуелната политичка ситуација во Македонија… Неколку дискутанти кажаа дека на протестот од опозицијата во Македонија имало малку, а на протестот од ВМРО имало многу луѓе… Еден мој пријател (Aco Gjor) постираше фотографии од кои што може реално да се види каков беше протестот од опозицијата… Јас сум сигурен дека за најголем дел од членовите на таа фејсбук група, тие фотографии би биле големо изненадување… За жал, админот на групата (Chris Tajca) експресно ги избриша… Зошто да се скрие вистината? Кој се плаши од неа?
(Истиов текст ќе го ставам и во таа група… Ако биде избришан, излегувам од таа група!)

Да кажам сега нешто за МОИТЕ политички ставови, односно даобјаснам зошто протестирам… По природа, јас сум „опозиционер“… Не сум задоволен од ниту една власт досега… Кога СДСМ ја водеше Македонија во 90-тите, јас бев во првите редови на митинзите на ВМРО… Не бев задоволен од политиките на Бранко Црвенковски, на Љубчо Георгиевски, на Владо Бучковски, а не сум задоволен ниту од Никола Груевски… Дури и тврдам дека Груевски е убедливо најлошиот премиер што го имала самостојна Македонија… Тука не ни има простор за споредба…

И не се плашам ГЛАСНО да кажам… Сакам повеќе демократија во мојата Македонија… Сакам подобора економија во мојата Македонија… Сакам послободни медиуми во мојата Македонија… Не сум задоволен што од 26-то паднавме на 134-то место на листата на „Слобода на медиуми“… Не сум задоволен што имаме најмалку инвестиции по глава на жител во Европа… Не сум задоволен што според меѓународни стандарди имаме континуиран раст на стапката на сиромаштија… Не сум задоволен што имаме гломазна администрација во државата и континуиран пад на бројот на вработени во индустријата… Не сум задоволен што луѓето СЕ ПЛАШАТ да кажат дека не ја сакаат власта (барем до скоро беше така)… И уште многу други работи… Можам уште многу долго да набројувам…

Патем, не сакам СДСМ-хејтерите да си го узурпираат правото да се претставуваат поголеми Македонци од мене… За Македонија многу сум правел и многу ќе правам… Долги години спонзорирам многу македонски организации со бесплатни домејни и бесплатен хостинг… Тука се MHRMI, Виножито, ОМО „Илинден“ – ПИРИН, Македонска Алијанса од Албанија, Народна Волја (весник на Македонците во Бугарија), неколку македонски цркви во Канада и САД и многу други организации, друштва итн. Исто така, сум донирал финансиски средства во MHRMI, ОМД (Обединета Македонска Дијаспора), во македонски цркви итн.

И не сакам никој и никогаш да се сомнева во мојата љубов кон Македонија и да ме смета за ПОМАЛ МАКЕДОНЕЦ од „вмровците“!

Ацо Лукароски – македонски исселеник во Канада

ДОМА МАКЕДОНИЈА ОТВОРEНО ПИСМО ОД ЗЕКОЛИ ДО ГРУЕВСКИ



Господине Груевски, Вие сте во истиот филм на десетици и десетици други водачи соочени со агонија на сопствените дебакли. Не обвинувајте го Заев за Вашата нелагодност. Да не беше Заев, ќе се појавеше некој друг.

Однапред и воведно признавам дека ми е непријатна сопствената индискреција и непристојност што во обраќањето кон Вас се воздржувам од користењето на титуларот на функцијата која се’ уште ја вршите. Ве уверувам дека тоа не е од лични побуди, ниту пак намера за омаловажување, туку со единствена побуда и повод за сеопфатно прикажување на ситуацијата од сите димензии и во нејзината соголена природа. И покрај оваа моја индискреција, сакам да подвлечам дека мотивот на моето обраќање и целта која сакам да ја постигнам не е водена од барање за ваша оставка на функцијата која ја имате. Не дека не мислам дека часот е зрел за таков суд, туку претпочитам дискусијата да ја задржам на взаемно ниво на уважување и без подлегнување на предизвикот за преценување на мојата небитност.

Моето обраќање до вас дојде сосема непланирано и спонтано по внимателно следење на вашето синоќешно (понеделничко) обраќање. Со посебен фокус на вашиот говор и претпоставувам внимателно избраните поенти со кои се обидувавте да ја анимирате анемичната маса скриена во скопското и вашето приквечерие. Без должење, господине, говорот и вашиот усилен оптимизам ме потсети на една друга пост-кумановска епизода на еден друг постводачки лик, кој исто како и вие, поразите наметнати врз сопствениот народ со последни сили се трудеше да ги претстави како победи на неговата визија. По игра на случајот, станува збор за господинот Слободан Милошевиќ и неговиот неславен говор по поразот од НАТО и „победата на Србија“ во Куманово. Оставам на вас доколку покажете интерес да си ги пронајдете сопствените точки на сличност помеѓу вашето последно обраќање и она на именуваната личност. Верувам дека тоа нема да биде лекција која ќе изискува позначаен напор од ваша страна.

Во едно од обраќањата на вашата партија вие почувствувавте потреба да нагласите дека „Заев не е тој кој ја контролира ситуација“. Настрана индикативната (самосоголувачка) потреба да се нагласи една таква поента, ќе ми дозволите да не се согласам со вас и истото ќе го образложам. И тоа преку парадоксичната забелешка дека не само што токму Заев ја диктира состојбата, туку и дека токму Вие, лично и функционално, сте оној кој го има воздигнато и насадено во таа управувачка позиција. Газејќи го златното правило на менаџерството дека предвидливоста е мајка на предноста во проценката, вие го втеравте Заев во безизлезна ситуација во која мора да се бори бескомпромисно за својата слобода и безбедност. Со што практично – и ќе дозволите да кажам, несфатливо аматерски – го израмнивте полето за натпревар и мотивите за жестокоста помеѓу вас и г. Заев. Поинаку кажано, како што вие стравувате од реалните и извесни последици на вашата демисија, така и г. Заев е сосема свесен за Дамокловиот меч надвиснат над него, но и блискоста на слаткиот пој на триумфот кој му нуди сила да не се предаде, туку безмилосно да удира во својот противник.

Поштедете се себеси од помислата дека бројките на силата се на ваша страна. Тие ви даваат предност само во водење и добивање битки, но победата во судирот е повеќе наклонета кон Заев, отколку кон вас лично. Од причина што со секоја битка пред вас ќе се истопорат нови водачи за кои нема да знаете дали ве гледаат со предана љубов како што вие гледавте во Љупчо Георгиевски или со загадочен сјај во очите на Брут вперени во тилот на Цезар. Победата, господине Груевски, е немилосрден дар кој со време чини се’ повеќе и повеќе од првичната цена која некогаш ја сметавте за прифатлива. Не знам зошто, но не ме одминува убедувањето дека и вие сами, подобро од било кој друг сте свесни дека Заев веќе ве има победено – поразено! – онаму каде што вие сметавте дека ве чекаат ловориките на славата.

За историјата ми е зборот. Сакам да кажам, дури и доколку Заев по некоја мистериозна причина го снема од нашите животи, се’ што ќе остане зад вас е предание за лажниот соголен крал и младиот вреден селанец кој засадил толку трски за свирки што доживотно ќе ви зујат во ушите. Вашите секако, а богами и за генерации и генерации ред, кои од вашето име ќе сковаат некој нов и болно неславен термин. Онака како што пред векови ред во нечесност го воспеаја името на еламскиот Шутрук Нахунте.

Не обвинувајте го Заев за вашата нелагодност. Која, повторувам, самите си ја наметнавте како фарисеј кој го навлекол божјиот гнев поради богохулието во измислување лажни икони и факс-хелизим светци. Да не беше Заев, ќе се појавеше некој друг. Дури и без – во тоа сме согласни – комични богојавленија низ муртински ниви со патни налози и божји глас на Илија Џувалековски, со наредба „тргни кон ’Бихаќска‘, чедо мое“. Да не ве залажува простодушноста на Заев, кој со отвoрeната понуда за заедничко повлекување пред јавноста итро ја подвлече и обзнани разликата меѓу вас и него. Пред истата јавност која соломонски треба да се определи дали правдата е кај оној кој за доброто на целата земја е спремен да се повлече или пак за вас, кој за сопствено добро е подготвен од голема љубов кон сопствената половина од народот него да го подели и осакати.

Но дури и да ви се оствари желбата да Заев го снема и пак да си останете насамо во заговорничка интима со вашите љубени Али, Мендух и придружна братија, навистина мислите дека тоа ќе ви донесе мир? Ве уверувам дека нема, предоцна е. Со вашата несмасност и политичка неписменост вие и вашите соработници од ДУИ и ДПА ја предизвикавте досега најскандалозната деконспирација на севкупниот безбедносен систем на регионот, трпеливо, упорно и систематски граден повеќе од 12 години во партнерство со западните партнери. Вашите некогашни партнери. Кои со секој изминат ден чувствуваат како спиралата на пост-кумановските потреси полека го засенува регионот и веќе се движи кон нивните европски бели дворови. Тоа подразбира дека изминува времето за лечење со плацебо чаталења, аспирини и ампицилини и дека е потребна итна и решителна ампутација за спас на она што може да се спаси. Па како што Сашо и Гоца ви тежеа како пранги вам, така и вие му тежите некому друг. Тоа е причината зошто оние кои ве влечеа угоре пирамидата сега ви изгледаат се’ поддалечни. Тие не бегаат нагоре од вас, туку вие паѓате стрмоглаво кон дното и калта каде што ве најдоа и извлекоа.

Во балканските љубови и политики се’ е дозволено додека е бесплатно, па така ја разбирам вашата новопронајдена љубов кон почитуваната Руска Федерација и нејзината загриженост за „судирот помеѓу цивилизациите“ на Балканите. Како докажан приклоник кон православно-исламистичката трансверзала на антиевропејство и следбеник на ликовите и делата на Путин и Ердоган, тоа ќе го сметам за ваша одлика на истрајност која ја почитувам и ви честитам за способност од ЕУ и САД да ги добиете на подарок сите средства кои денеска ги носите како личен мираз пред подмосковските порти. Но судејќи според зборовите на Лавров, се плашам дека во тоа патешествие вашиот мираз е доволен за до Власотинце или во најдобар случај Свилајнац.

Господине млад Груевски, зарем не е поразително за вас Лавров да побрза од Москва во Белград за – поради вашите и на Али и Мендух авантури – да ја спасува Србија од срамот и скандалот среде нивното комично-ујдурмашко „чварци и уштипци“ претседавање со ОБСЕ? Она што сакам да ве прашам е следното: каде точно во зборовите на Лавров и молкот на српската и турската дипломатија, ја видовте и прочитавте поддршката за Вас? Или пак веќе сте напреднати до таа фаза на видовитост што веќе читате нешто за што мислите дека со упорно умилкување некој допрва ќе се смилува да го напише. Колку за потсетување, Русија не станала голема инвестирајќи во лидери на залез или политичари кои смениле толку кревети што си го заборавиле и својот пол.

Не побарав оставка на почеток, нема да побарам ни во завршницата. Знам и свесни сме дека вие цврсто верувате дека сето ова е злонамерно, дека ова е порачано, нарачано, договорено, дека некои темни сили стојат зад овие писанија, дека сме љубоморни, дека сме зли, дека сме сили на мрак и безумие, дека знаете, дека вие се’ знаете, дека секогаш вие знаевте и велевте, и дека се’ вие е јасно и дека вам не може никој да ви подметне ништо, бидејќи… Бидејќи господине Груевски вие сте во истиот филм на десетици и десетици други водачи соочени со агонија на сопствените дебакли, несвесни дека нивните усилено силни зборови во ушите на јавноста звучат на чкртањето на скршени нокти по бунарски ѕидови. И тука е разликата помеѓу вас и нив. Единствено вистински големите меѓу нив во последен миг на судбоносното, успеваа да смогнат сила да се надминат себеси и покорно и понизно се повлечат. И со саможртва ја замолат историјата за уште една можност да се поправат пред идните поколенија.

Вие, господине, не сте од таков ков. Ниту некогаш сте биле. И никогаш нема да најдете храброст да станете.

http://reporter.mk/2015/05/20/%D0%BE%D1%82%D0%B2%D0%BE%D0%B5%D1%80%D0%BD%D0%BE-%D0%BF%D0%B8%D1%81%D0%BC%D0%BE-%D0%BE%D0%B4-%D0%B7%D0%B5%D0%BA%D0%BE%D0%BB%D0%B8-%D0%B4%D0%BE-%D0%B3%D1%80%D1%83%D0%B5%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8/

Путин, оди си дома!



Папочната врска помеѓу Груевски и Путин е последното уточиште на македонскиот премиер, кој особено почна да ја засилува конфонтирачката реторика во оној момент, кога Русија ревносно почна да се расфрла со слични опасни високи тонови кон активните граѓани, лидери на демонстрациите, со жестина предадена во наследство на својот помал и еднакво заостанат во развојот (на демократските вредности), брат.

Последното предупредување дојде од Сергеј Лавров, шефот на руската дипломатија, континуирано гневниот на Запад, со застрашувачки недостиг на политички такт објави дека " настаните се грубо контролирани однадвор", се разбира, без да понуди аргументи и докази, воден од сопственото искуство дома, каде критичките новинари и активисти (низ годините грубо обвинувани и официјално етикетирани дека се странските агенти) се репресирани и гонети токму поради нивните финансиски врски со западните земји.

Во овој дух, очекувам следното излагање на Лавров да биде рецитација на една долга листа, по име и презиме на сите соросоиди и останати странски служби, кои наместо да му служат на Груевски и неговите проекти, нечовечки се борат за демократско, отворено општество.

Некој ден претходно, руското МНР со пискаво паничен глас ја соопшти истата жестока квалификација, кога соопшти дека "опозициските движења и невладините организации се инспирирани од Запад и работат во полза на уличната логика на протест, a сценариото e “обоена револуција”. А како што знаеме, Путин се згрозува од револуции кои самиот тој не ги води или контролира, еднакво стресен за можен пад на неговите клонови, демократски џуџиња, распрскани тек-тук низ светот. Сега дојде време да го спасува Груевски, во очите на својот ментор еден демократски џин, кој паднал во немилост на Американците и станатите западни патерналистички раце, но, не стравувајте! Путин ќе го избави од нивните канџи и ќе го прими клекнат врз своите стопала.

Лавров понатаму како и во претходните соопштенија од неговото министерство татни за Турскиот тек (Запад го спречува овој руски проект, кој инаку е крајно сомнителен, според некои добри познавачи, во смисол дали воопшто постои издржано решение), а вели дека "тоа е многу тажно и опасно, бидејќи се прави обид да се активира албанскиот фактор". Да не го заборавиме оној дел од неговото излагање каде говори за, несомнено хуманиот гест на македонската влада, "да не ги поддржи санкциите на ЕУ против Русија", потег кој е од исклучително значање, знаејќи каков економски тигар е Груевски, како остварувач на фантастични резултати кои посветено се бележат на светските економски индекси.

Но, она што најмногу ја вознемири јавноста и особено западните дипломати е крајно опасната изјава на Лавров: "Сега се покренува темата дека Македонија треба да се федерализира и дури се изразила идејата за територијална поделба, да се подели земјата на Албанија и Бугарија".

Здодевно веќе станува нели, да повторувам, дека високите тонови на Лавров не соодствуваат со реалноста, ниту со фактите: тој не објаснува каде тоа и кој тоа покренува тема за федерализација, за поделба на Македонија помеѓу соседите, кои се тие западни земји, како се поврзани со оваа, според неговата дефиниција, обоена револуција.

Лавров одлуката за бојата ни ја остава нам, но за да го изнервираме дополнително, би ја отфрлиле неговата желба за наметнување поетичност, затоа што најсоодветниот термин би бил "бомбашка револуција", во сеќавање на прислушкуваните телефонски разговори, т.н бомби. Ве молам, нема што Лавров да дава образложенија ниту да полага некому сметки за сопствените фантазии за поделби и федерализации и слични крајно опасни будалаштини, кога пресудата ја донел лично Путин, тогаш, кога кренал со рамениците и рекол- Што да се прави, Кафка е дел од моето образование!

http://novatv.mk/index.php?navig=8&cat=25&vest=22562

Шипката инаку потекнува од старословенскиот збор „шиба“ што значи фиданка или стебленце. Токму толку тенко колку и херојството на потпалувачите на џипови и тепачиштата од заседа.

Пат напиша:Многу добра колумна:

http://okno.mk/node/47305

Шипката инаку потекнува од старословенскиот збор „шиба“ што значи фиданка или стебленце. Токму толку тенко колку и херојството на потпалувачите на џипови и тепачиштата од заседа.

Авторот заборавил само едно нешто да истакне. Шипка е деминутив од „шиба“, значи уште потенка фиданка или стебленце.

Дарко Митревски напиша:„Левијатан“ е приказна што се одвива во длабоката руска провинција, некаде на источниот брег на оваа огромна земја. Главен лик е автомеханичарот Коља со неговото мало семејство, сопругата Љиља и синот тинејџер Рома, кои ја имаат таа несреќа на нивната трошна куќарка, наследена од дедо-прадедо, да фрлил око корумпираниот градоначалник Вадим, кој тоа земјиште, со измена на урбанистичкиот план, за дебела провизија сака да им го додели на некојси тајкуни што сакаат тука да изградат шопинг мол. Општинскиот суд (во кој судиите се само обични марионети на градоначалникот, наредени како кукли-бабушки под руското знаме и сликата на Путин), му ја одзема земјата на беспомошниот Коља.

Сиот очаен, Коља се обраќа за помош кај својот другар од младоста, адвокатот Димитриј, кој пристигнува од Москва со една дебела папка во која носи разни инкримирачки докази за нелегалните активности на градскиот татко. Вадим станува видно исплашен од содржината на таа папка, која би можела да го отера на долгогодишна робија, но уште повеќе е разбеснет од фактот што очигледно некој од неговите луѓе ги има предадено тие тајни. Веднаш ја свикува на состанок сета своја камарила (судии, полицајци, чиновници, сите до еден како попчиња испоседнати под руското знаме и сликата на Путин) и им се заканува дека доколку тој заврши на робија, тие ќе завршат онаму од каде што ги собрал и им доделил функција – на улица, како најобични никој и ништо!

Со благослов на локалниот владика, кој го уверува дека „секоја власт е од бога“, Вадим тргнува во контранапад, кој ќе заврши со серија ужаси: адвокатот ќе биде набркан со вперен пиштол во главата, жената на Коља ќе загине под мистериозни околности, него пак, со подметнати докази, невин ќе го осудат на долгогодишна робија (повторно под руското знаме и сликата на Путин), син му ќе остане сирак без имот, семејство и иднина, а трошната куќа, од дедо-прадедо наследена, ќе биде урната за земјиштето да може да му биде доделено на друг...

Една навистина мрачна, тегобна, песимистична (артистички беспрекорно изведена!) визија на денешното руско општество, во кое граѓанинот е осуден или да витка рбет пред моќните насилници што ја запоседнале власта – или тој рбет да му биде сосила скршен.

Дарко Митревски напиша:Неверојатно како во само четири месеци овој руски филм се пресликуваше во македонската стварност, небаре режисерот Звјагинцев однапред да ги знаел сите скандали што ќе ги исфрли на површина нашата политичка криза.

И за сето тоа време, во македонската верзија на приказната недостигаше само еден детаљ: руското знаме и сликата на Путин. Тој лик и тоа знаме над Македонија се надвиснаа дури во изминатите десетина дена, како облак решен да го прекрие сонцето што не му припаѓа. Со тоа пред нашите очи ни се склопи целиот филм на Звјагинцев, сета негова морничава приказна, карикатурални карактери, целата таа апсурдна, гадна, безизлезна драма во која ужасно тешко е да се живее, без оглед на чија страна ѝ припаѓате.