Интервјуа и колумни

Teo напиша:Trendafile, bidejki omileni ti se kolumnite od pijanata baba, vo znak na solidarnost, eve i jas da postiram neshto od nea...

Чадорот на Верушевски се отворал од Виена



Kога извесно време по објавувањето на првите бомби на Зоран Заев во јавноста беше објавена декриптираната скајп-комуникација на кртовите во ДБK, Зоран Верушевски и Ѓорѓи Лазаревски, Македонците останаа стаписани и згрозени. Освен типови како Гордан Kалајџиев, „граѓански активист“ и огнен борец против законот со кој полицијата за потребите во борбата против организираниот, финансискиот криминал, имаше право да презема специјални мерки во кои спаѓаше следење на комуникацијата на осомничените, кој, како што гледаме од неговото учество во украинската револуција во Скопје, нема ништо против ако неговите партиски пајташи и странски спонзори го прават тоа против македонската држава и демократијата.

Kолку за освежување на паметењето, еве дел од таа комуникација за да ги обелодениме налогодавците на прислушувањето, односно шефовите на мрежата на „Оркестар 11“, нам познат како Зоран Верушевски. Да напомнам дека се работи за упатства на Верушевски до партнерот „кока-кола“ Лазаревски во период од 29 јануари до 4 март 2014 година:

– Бидете уверени дека оваа мака нема да дозволам да ни биде бадијала.
– Би било навистина тешко да ја загубиме оваа позиција која добива неверојатно на квалитет.
– Стануваме потребни и да не бидам скромен, претставуваме навистина нешто што тешко може да се замисли.
– Познавајќи го чадорот, не верувам дека ќе останеме заборавени. Напротив.
– Имаме големи перспективи.
– Ова ќе зоврие.
– Можно е да излезе од контрола.
– Навидум овој мир може да ескалира.
– Ние сме навикнати друг да страда, ние сме благонадежни.

Бетмен и Робин

Што нè интересира нас овие речиси две години откога стартуваше фингерајката, односно операцијата ,,Пуч“, како што е заведена во МВР? Нè интересира идентитетот на чадорот, односно странските служби, кои, според нашата симболика за поимот чадор, ги штитат домашните превратници, односно шпиони во МВР и во политиката.

Односно, оние за кои говори Верушевски со својот колега. Е, па, еве ги:

Антони Леополд Kолие од Велика Британија, инаку, дел од ненаследната британска аристократија, кои со кралски указ стануваат новопечени лордови. Kако таков типов има титула лорд Монктон. Инаку, бил шеф на базата на МИ 6 во Виена и база на нашиве несреќници изнајмени како егзекутори на пучот, чиј водач е Зоран Заев. Заштитникот на Верушевски, Заев, но и нивната банда, работел со лажен идентитет на советник при британската амбасада во Австрија од 2011 до 2015 година по што е пензиониран ,,дипломат“, ама нормално не и како специјалец, задолжен за операции на Балканот и во Северна Африка. Зошто ни се битни датите кога почнува комуникацијата на Верушевски со помошниците, односно со Зоран Заев, кој по неколку иницијални најави за бомбите неколкупати го одлагаше нападот со објаснување дека СДСМ ќе одлучел кога е вистинското време. Шипинки! Се чекала командата од лордот.

А тој, ,,дипломатот“ Антони Леополд, темелно го подготвувал теренот во Македонија за да ја почне операцијава. Уште од 2014 година. Согласно со мапата на настани во Македонија во 2014, поврзани со акциите на МВР и ДБK, изгледа дека доста бил загрижен од неколкуте ултрауспешни акции на македонските специјалци кои му го нарушувале планот за изведба. За увид во теренот одблизу човеков доаѓа во посета на Скопје и Приштина на 20 јануари 2014 година. Ова совршено се вклопува во времето на комуникацијата на нашите домашни шпиони и укажува на насоките за работа што ги добиле. Лордот Монктон е интересна фаца со уште позгодна биографија. Тој заедно со својот американски колега од ЦИА, чија регионална база исто така е во Виена, учествува во уште три познати операции на Балканот и во Либија. Тандем „динамична двојка“. Бетмен и Робин за изведување преврати и револуции.

Младичот од ЦИА се вика Дејвид Блејк и е шеф на одделот на ЦИА за Југоисточна Европа, односно Балканот. Но тој својата официјална позиција ја крие зад звањето директор на УСАИД за Балканот.

Атентат на Kоштуница

Еве ги имињата на нивните досегашни потфати за „демократизација“, слобода и правна држава, кои ни се длабоко вкоренети во сеќавањето.

Лордот Монктон бил во Белград на 5 октомври кога револуционерите од „демократски“ отпор, предводени од подоцна ликвидираниот Зоран Ѓинѓиќ, изведуваа пуч врз Слободан Милошевиќ. Случајно Британецот бил исклучително близок со Влаимир Поповиќ – Беба, инаку задолжен за безбедноста на Ѓинѓиќ.

Во тој период, во тандемот американско-британски специјалци, наместо Блејк, главен за Балканот бил Џон Нејбор. Нејбор по убиството на Ѓинѓиќ бидува уапсен, односно провален, па на негово место за шеф на ЦИА за регионот доаѓа Блејк. Обајцата и денес имаат контрола врз разузнавачките служби на Србија: ДБ, ДБK и ВБ.

Оваа двојка, но под раководство на британскиот тим за специјални операции, односно под раководство на лордот Монктон, ја изведува операцијата ,,Бандит“ под чие кодно име се крие атентатот врз Воислав Kоштуница, претседател на СРЈ, кој, за среќа, заврши неуспешно на 15 јули 2002 година во Сараево. Атентатот бил испланиран како убиство со снајпер.

За на содржината на овој текст да му дадеме и малку сочност, односно да ги обоиме црнилата што ни ги изведуваат вакви специјални убијци со помош на регрутирани домашни предавници и купени активистички, експертски и медиумски „спонзоруши“, еве и дел од комуникацијата на двојкава – чадорот од Виена, снимена на 7 август во 2002 година, веднаш по неуспехот на атентатот.

Монктон: Не разбирам зошто не успеа операцијата. Беа избрани најдоверливите луѓе.

Блејк: Изгледа потфрли логистиката. Едноставно, на муслиманите не може да им се верува.

Монктон: Kој од сараевските оперативци беше инволвиран?

Блејк: Нашите доверливи луѓе.

Монктон: Беше ли одреден само еден снајперист или имаше и тим за покривање?

Блејк: Еден беше. Но нашиот тим од Загреб треба да го покрие за секој случај. Не знам каде згрешија.

Монктон: Kој ја обезбедуваше целта?

Блејк: БИА досега го чува претседателот Kоштуница. Но Kрга и Томиќ беа под постојана присмотра. Пред Педи Ешдаун да се сретне со Стипе Месиќ, Kоштуница и претседателството на БиХ, под присмотра ги ставивме и авторитетите на БИА…

Ете сега знаете како се одвиваат валканите работи на државите што извезуваат демократија во државите што сакаат да ги претворат во свои колонии.

Kолку за потсетување, овие две братски служби тесно соработуваа во сите медитеранските држави, на Блискиот и на Средниот исток, во Латинска Америка, каде што дојде до промена на властите преку револуции, преврати и граѓански војни.

А конкретно МИ 6, САС и останатите специјални служби ексклузивно ги работат балканските држави, Ирак, Пакистан и Либија. Шеф на службата е сер Ричард Диерлав. И на крајот едно предупредување: Во ненадејна посета (како во Турција кога почна Таксим-револуцијата како еколошки протест) во Сараево пристигна шефот на ЦИА, Џон Бренен. Што метеоролошки кажано означува почеток на балканското торнадо.

Пишува: Мирка Велиновска за Дневник

трендафил напиша:

Чадорот на Верушевски се отворал од Виена



Kога извесно време по објавувањето на првите бомби на Зоран Заев во јавноста беше објавена декриптираната скајп-комуникација на кртовите во ДБK, Зоран Верушевски и Ѓорѓи Лазаревски, Македонците останаа стаписани и згрозени. Освен типови како Гордан Kалајџиев, „граѓански активист“ и огнен борец против законот со кој полицијата за потребите во борбата против организираниот, финансискиот криминал, имаше право да презема специјални мерки во кои спаѓаше следење на комуникацијата на осомничените, кој, како што гледаме од неговото учество во украинската револуција во Скопје, нема ништо против ако неговите партиски пајташи и странски спонзори го прават тоа против македонската држава и демократијата.

Kолку за освежување на паметењето, еве дел од таа комуникација за да ги обелодениме налогодавците на прислушувањето, односно шефовите на мрежата на „Оркестар 11“, нам познат како Зоран Верушевски. Да напомнам дека се работи за упатства на Верушевски до партнерот „кока-кола“ Лазаревски во период од 29 јануари до 4 март 2014 година:

– Бидете уверени дека оваа мака нема да дозволам да ни биде бадијала.
– Би било навистина тешко да ја загубиме оваа позиција која добива неверојатно на квалитет.
– Стануваме потребни и да не бидам скромен, претставуваме навистина нешто што тешко може да се замисли.
– Познавајќи го чадорот, не верувам дека ќе останеме заборавени. Напротив.
– Имаме големи перспективи.
– Ова ќе зоврие.
– Можно е да излезе од контрола.
– Навидум овој мир може да ескалира.
– Ние сме навикнати друг да страда, ние сме благонадежни.

Бетмен и Робин

Што нè интересира нас овие речиси две години откога стартуваше фингерајката, односно операцијата ,,Пуч“, како што е заведена во МВР? Нè интересира идентитетот на чадорот, односно странските служби, кои, според нашата симболика за поимот чадор, ги штитат домашните превратници, односно шпиони во МВР и во политиката.

Односно, оние за кои говори Верушевски со својот колега. Е, па, еве ги:

Антони Леополд Kолие од Велика Британија, инаку, дел од ненаследната британска аристократија, кои со кралски указ стануваат новопечени лордови. Kако таков типов има титула лорд Монктон. Инаку, бил шеф на базата на МИ 6 во Виена и база на нашиве несреќници изнајмени како егзекутори на пучот, чиј водач е Зоран Заев. Заштитникот на Верушевски, Заев, но и нивната банда, работел со лажен идентитет на советник при британската амбасада во Австрија од 2011 до 2015 година по што е пензиониран ,,дипломат“, ама нормално не и како специјалец, задолжен за операции на Балканот и во Северна Африка. Зошто ни се битни датите кога почнува комуникацијата на Верушевски со помошниците, односно со Зоран Заев, кој по неколку иницијални најави за бомбите неколкупати го одлагаше нападот со објаснување дека СДСМ ќе одлучел кога е вистинското време. Шипинки! Се чекала командата од лордот.

А тој, ,,дипломатот“ Антони Леополд, темелно го подготвувал теренот во Македонија за да ја почне операцијава. Уште од 2014 година. Согласно со мапата на настани во Македонија во 2014, поврзани со акциите на МВР и ДБK, изгледа дека доста бил загрижен од неколкуте ултрауспешни акции на македонските специјалци кои му го нарушувале планот за изведба. За увид во теренот одблизу човеков доаѓа во посета на Скопје и Приштина на 20 јануари 2014 година. Ова совршено се вклопува во времето на комуникацијата на нашите домашни шпиони и укажува на насоките за работа што ги добиле. Лордот Монктон е интересна фаца со уште позгодна биографија. Тој заедно со својот американски колега од ЦИА, чија регионална база исто така е во Виена, учествува во уште три познати операции на Балканот и во Либија. Тандем „динамична двојка“. Бетмен и Робин за изведување преврати и револуции.

Младичот од ЦИА се вика Дејвид Блејк и е шеф на одделот на ЦИА за Југоисточна Европа, односно Балканот. Но тој својата официјална позиција ја крие зад звањето директор на УСАИД за Балканот.

Атентат на Kоштуница

Еве ги имињата на нивните досегашни потфати за „демократизација“, слобода и правна држава, кои ни се длабоко вкоренети во сеќавањето.

Лордот Монктон бил во Белград на 5 октомври кога револуционерите од „демократски“ отпор, предводени од подоцна ликвидираниот Зоран Ѓинѓиќ, изведуваа пуч врз Слободан Милошевиќ. Случајно Британецот бил исклучително близок со Влаимир Поповиќ – Беба, инаку задолжен за безбедноста на Ѓинѓиќ.

Во тој период, во тандемот американско-британски специјалци, наместо Блејк, главен за Балканот бил Џон Нејбор. Нејбор по убиството на Ѓинѓиќ бидува уапсен, односно провален, па на негово место за шеф на ЦИА за регионот доаѓа Блејк. Обајцата и денес имаат контрола врз разузнавачките служби на Србија: ДБ, ДБK и ВБ.

Оваа двојка, но под раководство на британскиот тим за специјални операции, односно под раководство на лордот Монктон, ја изведува операцијата ,,Бандит“ под чие кодно име се крие атентатот врз Воислав Kоштуница, претседател на СРЈ, кој, за среќа, заврши неуспешно на 15 јули 2002 година во Сараево. Атентатот бил испланиран како убиство со снајпер.

За на содржината на овој текст да му дадеме и малку сочност, односно да ги обоиме црнилата што ни ги изведуваат вакви специјални убијци со помош на регрутирани домашни предавници и купени активистички, експертски и медиумски „спонзоруши“, еве и дел од комуникацијата на двојкава – чадорот од Виена, снимена на 7 август во 2002 година, веднаш по неуспехот на атентатот.

Монктон: Не разбирам зошто не успеа операцијата. Беа избрани најдоверливите луѓе.

Блејк: Изгледа потфрли логистиката. Едноставно, на муслиманите не може да им се верува.

Монктон: Kој од сараевските оперативци беше инволвиран?

Блејк: Нашите доверливи луѓе.

Монктон: Беше ли одреден само еден снајперист или имаше и тим за покривање?

Блејк: Еден беше. Но нашиот тим од Загреб треба да го покрие за секој случај. Не знам каде згрешија.

Монктон: Kој ја обезбедуваше целта?

Блејк: БИА досега го чува претседателот Kоштуница. Но Kрга и Томиќ беа под постојана присмотра. Пред Педи Ешдаун да се сретне со Стипе Месиќ, Kоштуница и претседателството на БиХ, под присмотра ги ставивме и авторитетите на БИА…

Ете сега знаете како се одвиваат валканите работи на државите што извезуваат демократија во државите што сакаат да ги претворат во свои колонии.

Kолку за потсетување, овие две братски служби тесно соработуваа во сите медитеранските држави, на Блискиот и на Средниот исток, во Латинска Америка, каде што дојде до промена на властите преку револуции, преврати и граѓански војни.

А конкретно МИ 6, САС и останатите специјални служби ексклузивно ги работат балканските држави, Ирак, Пакистан и Либија. Шеф на службата е сер Ричард Диерлав. И на крајот едно предупредување: Во ненадејна посета (како во Турција кога почна Таксим-револуцијата како еколошки протест) во Сараево пристигна шефот на ЦИА, Џон Бренен. Што метеоролошки кажано означува почеток на балканското торнадо.

Пишува: Мирка Велиновска за Дневник

osa напиша:moj sovet trendafile pochni da chitash shto pishuvaat stranskite novinari ,a ne ovaa shto pishuva po principot ko da vishe "rakije "

Надлежниот Јавен обвинител ќе ги повикува одговорните од тимот на Катица Јанева кои го работеле предметот на Крпач

Зошто СЈО наредиле претрес во домот на Коста Крпач? Дали тоа морало да се случува пред очите на неговото дете, сопругата, соседите? Што нашле за време на претресот? Зошто доколку СЈО немал намера да го гони Коста Крпач би им пречело прекинувањето на постапката од страна на Претседателот Ѓорге Иванов? Ова се суштинските прашања кои за жал се уште немаат одговор.

Од конфузното и контрадикторно соопштение на СЈО, јавноста само беше информирана дека тој доброволно се јавил за сведок и дека имале беспрекорна соработка. Навистина чудно кај ваков соработник да побарате наредба и да му влезете дома и да го малтретирате пред сопственото семејство.

Подеднакво се чудни и сомнителни информациите од соопштението на Катица Јанева во кои велат дека имале докази за притисоци. Ниту министерот за внатрешни работи Оливер Спасовски, ниту Јанева не кажаа кога се пријавени овие притисоци, кој ги вршел и што било преземено. Затоа и овој дел од соопштението наликува на уште една лага поголема од претходната.

Според информациите до кои дојдовме, надлежниот јавен обвинител деновиве ќе ги повика одговорните од СЈО за да ги образложат своите постапки и сомнежите за притисоци врз Крпач. Надлежниот ЈО веќе прибавил исказ од неговата сопруга, како и од други лица кои биле во контакт со Крпач.

Коста Крпач не е првиот за кого се говорело дека е жртва на тортура и малтретирање од страна на СЈО. Според досега потврдените информации досега се поднесени над 20- тина кривични пријави за малтретирање во служба против обвинители и истражители од тимот на Катица Јанева.

Како најбрутални беа споменувани Лиле Стефанова, Гаврил Бубевски и Фатиме Фетаи. Дали некој од оваа тројка го водел и случајот на Коста Крпач, засега се крие во СЈО. Според пријавите кои тогаш граѓани ги поднесоа се тврдеше дека обвинителите и истражителите преку закани, па дури и со покажување на оружје се обидувале да изнудат невистинити изјави од повиканите.

Најмаркантен случај беше кога на лице, кое подоцна беше осомничено, му било нудено да биде сведок на СЈО и за тоа му се предлагал поткуп од 100.000 колку што чинела лажната изјава. Овој кривичен предмет е веќе во суд.

Исто така , маркантен случај беше кога судија од Управен суд до судскиот совет и советот на обвинители пријави дека од обвинител од тимот на Катица Јанева бил повикан во Угостителски објект каде што му биле упатувани закани.

Журнал.нет

Целосната истрага во врска со скандалот со прислушување е важна, смета Роберт Диц, професор на Универзитетот на Џорџ Мејсон, и поранешен правен советник во неколку американски разузнавачки агенции:

„Класичен пример за тоа е администрацијата на Ричард Никсон. Секогаш кога се обидувате да прикриете или негирате нешто, тоа покренува повеќе прашања. Најдобар начин да се разреши скандалот е владата да ги изнесе сите факти, брзо и чесно, зашто само така  може да се врати довербата кај граѓаните.“

Иако и по времето на Никсон, американското општество беше соочено со уште еден сличен скандал – со Националната агенција за разузнавање, Диц  смета дека аналогијата со Македонија тука не може да се примени, од две причини:

„Прво, ние имаме слобода на печатот и информациите за некои програми дојдоа до медиумите. Владата не можеше да го запре објавувањето на тие информации. Потоа, тоа стаса до Сенатот и Конгресот кои одржаа распити. На крајот, некои беа за продолжување на програмите, а некои не. Фактите излегоа и се дебатираше отворено. За мене тоа е владеење на правото. Тоа не е значи дека владата работи совршено, туку дека владата е ограничена со законите, традицијата и така натаму. Денес, тоа е веќе стара вест. Никој повеќе не е не е загрижен. По скандалот е постапено.“

Во Македонија очигледно има уште многу да се работи на надминување на кризата во која се наоѓа државата. Запрашан за тоа колку меѓународната заедница може да помогне во процесот, професорот Диц одговори:

„САД немаат толкава моќ во односите со Македонија како ЕУ. Но, Македонија сака да се приклучи на групата на легитимни влади кои се почитувани од целиот свет, кои имаат чесно судство и владеење на правото. Мислам дека Македонија сака да биде дел од тоа.“

Од тие причини, тој смета дека иако ЕУ и САД можат да ускратат некои бенефиции за Македонија како инструменти за притисок со цел да се почитува принципот на владеење на правото, сепак самата Македонија треба да изнајде начин за надминување на кризата.

osa напиша:dobro bre trendo shto slushash ti koga se emituvaat bombite na mediumite ????...ti staviv i video od nekolku bombi ,i ti sega mi vezesh ama stranci vaka taka ...oni ne vikaat u endek deka treba da zavrshi celo semejstvo ???? stranci ne vikaat deka chovechinjata glasaat i gi nosite za ushi ???? ...i da ne brojam ...gledam badijala ....

„Скопје 2014“ треба да се урне и изнесе од градот како градежен шут!



Живо се сеќавам како есента 1963 и целата следна година зградите што ги оштети земјотресот осамнуваа видно обележани со црвена, зелена и жолта боја. Бидејќи една од најважните работи на постземјотресната обнова на Скопје беше согледувањето на штетата и утврдувањето на степенот на оштетеноста на градбите, експертски комисии ги прегледуваа сите објекти и „пресудите“ ги обележуваа на фасадите, и тоа со обоени хоризонтални повлаки. Боите го означуваа степенот на оштетеноста на градбата и решението со кое се одредуваше нејзината судбина, односно дали таа ќе се поправа или руши. Така, една црвена линија означуваше непоправлива штета и рушење на зградата, две жолти означуваа тешко оштетување што ќе бара сериозна реконструкција на објектот, а со три зелени беа обележани лесно оштетените градби што бараа само санација. Се сеќавам, возрасните редум траорно реагираа на црвената линија што претставуваше смртна пресуда за нивните домови – многумина дури беа подготвени да го преземат ризикот и да живеат во полуразрушените градби, но ние децата наскоро се фалевме со обемот на оштетеноста на нашите домови, а за „јунаци“ се сметаа само оние што земјотресот им ги сруши или темелно им ги оштети куќите.
Како и да е, боењето на фасади по преживеаната катастрофа, уште од детство ми остана како позитивен знак на подготвеноста на општеството да се ослободи од несреќата што го втасала, знак на обновата што следува, дури не само како знак, туку како првиот сигурен методски чекор кон новото, подобро и навистина преродено време!

Исто како и првиот пат пред пет децении, и денешното обележување на спомениците на Злото со балони наполнети со боја и песок, се непогрешниот симбол на волјата на народот што го населува ова парче балканска релјефна збрчканица да ја превозмогне историската несреќа што го притиска веќе десет предолги години. Овој пат, таа несреќа не е предизвикана од колизиите на подземните тектонски сили, туку од сродните хтонски сили на злото и глупоста отелотворени во злосторничкиот режим на ВМРО-ДПМНЕ. И повторно, боите фрлени - овој пат - на израстоците на Злото, ја симболизираат волјата на луѓето да ја превозмогнат неволјата што ги снашла, да ги расчистат урнатините од својата разнебитена татковина, за повторно да почнат да ја градат. Но, овој пат, силите на Злото не го истурија својот бес врз библиската земја во неколку разорни – слепи и неселективни - тектонски секунди, туку се отелотворија во една државно-криминална диктатура со клептократско фашистичка идеолошка подлошка што намерила да владее „два турски мандати“! Очигледниот крах на лоповската идеја со лажирани избори да се владее неограничено долго во режим во кој злосторствата на владејачката партија се новата „нормалност“, ги доведе криминалните власти во очајна позиција со целокупниот државен апарат за прогон и казнување да ги бранат дивите израстоци на нивното владеење, симболите на македонскиот лоповски фашизам, спомениците на Злото од таканаречениот проект „Скопје 2014“. И така домашната и светската јавност созна за тажниот и подол, малоумен и кретенски факт дека плодовите на режимската умоболност и клептократија, спомениците и зградите од спомнатиот „проект“ се заштитени како споменици на културата. Хахахаха! Мрак!

Тие диви меса израснати на кожата на градот, на јавните градски простори, ах, тие тумори на историското ткиво на градот, всушност, гнасни екскременти на глупоста и злото, тие градежни исероци на една криминална диктатура се заштитени со закон како споменици на културата?! Ах-хахаха! Па, тоа да ти имало една повисока смисла: конечно, како подруго една криминална власт ќе го заштити од нападите на Правдата и Доброто своето лоповско „наследство“, отколку со незаконски акт дивата градба во форма на културно-естетички испрдок да ја прогласат за споменик на културата? Не еднаш напишав дека вистинската глупост – онаа тапата и злобна, навистина малигна глупост – е отпорна на пародирање и сатира, зашто таа самата е похиперболична од секоја пародија и поразорна од секој сарказам. И, кога човек ќе ги протрие очите за да се отрезни од шокот дека една криминална власт со фалсификуван акт и злоупотреба, диви градби со уметничка вредност на коњско гомно прогласила за Споменик на Културата на Македоња Вечна, во оваа перверзија ќе ја согледа вселенската вистинитост и „искреност“ на овој криминален чин. Конечно, какви други градби – освен грдиве и одвратни субхумани излачини од „проектот Скопје 2014“, би биле соодветните споменици на примитивната и клептократска, криминална и фашистичка власт на ВМРО-ДПМНЕ?


Што треба да направи едно слободарско народно движење, како одговор на партиско-мафијашките репресии, апсења, информативни разговори и други закани, со кои режимот преку своите чавковидни платеници сака да ги задуши спонтаните граѓански антирежимски протести? Мој предлог: треба да се повикаат сите политичари од опозицијата, сите видни активисти од невладините организации, потоа јавните личности од углед и интегритет, интелектуалци и трудбеници, конечно, сите граѓани со зачувана виделина и достоинство, да и се придружат на „шарената револуција“ во боењето на Спомениците на Злото.

Манифестацијата ќе се одвива достоинствено, со поредок како што му прилега на полагањето на венци по повод националните комеморации, во кој редови од слободарите ќе фрлаат балони со бои на Објектите на Срамот што партиската мафија на ВМРО-ДПМНЕ ги заштитила како споменици на нивната клептократско-фашистичка култура. Оваа манифестација на граѓанскиот непомир против узурпацијата на македонската демократија и култура ќе има и практичен аспект: шареното обележување на објектите на Злото ќе послужи – исто како и во времето на постземјотресната обнова – како прв чекор во расчистувањето на разрушената македонска цивилизација, како ориентир за булдожерите на слободата што ќе го расчисти Злото од девастираната земја на библиските талкања на свети Павле. Зашто, ослободувањето од мафијашката диктатура на Груевски и ВМРО-ДПМНЕ нема да ѝ се случи на библиската земја, доколку одвратните споменици и згради од „Скопје 2014“ не се урнат како активни алатки на Злото и изнесат од градот како градежен шут! И, тоа тивко, со роса измиено утро, кога од македонската престолнина ќе замине последниот камион со пометените прашини од градежните и симболичките остатоци од Диктатурата на Глупоста, дури тогаш ќе изгрее долгоочекуваното сонце на слободата!
 

Колумната е преземена од „Слободен печат“

Балканскиот полуостров игра клучна улога со своите планини. Може да се претставува природна бариера, или точка за проверки. На цел Запад му е од полза Јужна Европа да остане безбедна, стабилна и да соработува за да може да се справи со огромниот мигрантски бран. За жал, тие земји никогаш не биле во добри односи, на пример, Грција и Македонија.

Македонија се носи со неверојатен товар. Таа не е голема држава, има околу 2,1 милиони жители население, но во 2015 успеа да „згрижи“ 750.000 мигранти. Тоа значи дека бројот на мигранти кои се регистрирале во Македонија е пропорционален на 10 милиони луѓе во САД.

Западот, заедно со САД, а најнапред ЕУ, не треба да чека оваа криза, и сите протести во Скопје да ги спречат политичките и парламентарните избори. Не можат да си дозволат да ја претворат Македонија во слободна зона, во една „црна дупка“ за миграцијата и сите оние кои ја поддржуваат.

Во Македонија се води домашна политичка битка, која западните медиуми почнаа да ја следат и да ја сметаат за „Шарена револуција“ индиректно спонзорирана од ЕУ и САД.

Но резултатот од оваа „шарена револуција“, со поддршка од САД, левичарските невладини организации и богатите профитери, не секогаш претставува демократија и почит кон човековите права, како што беше случајот со Арапската пролет. Ако дозволиме нова револуција на Балканот за време на мигрантската криза, ќе настане катастрофа, но и неправда која не ќе може да се образложи. Никој, од кои и да е геополитички причини, не смее да дозволи да се случи трајна нестабилност во една држава во ЕУ, како што се случи во Украина.

Многу левичарски активисти и анархистички движења кои учествуваа на протестите на 13 април минатата година, директно или индиректно се финансирани од Отвореното Општество на Џорџ Сорос. Познато е дека Сорос има спонзорирано миграции во Европа, со години и без контрола, а скоро и беше обвинет за истите активности од српскиот режисер Емир Кустурица во интервју за Еuronews.

Еден од водачите на протестите на движењата на Сорос, е Здравко Савески, марксистички активист, кој работи за движењето „Левица“. Еден од медиумите на Сорос, Радио Слободна Европа/Радио Слобода, се залага за промоција на организацијата на Савески; тој е често поканет како единствениот репортер на домашните политички случувања во Македонија.


Потоа, македонските демонстранти удрија врз канцелариите на претседателот Иванов, за време на протестите во април, а Савески се фалеше дека бил дел од нив и дури и го објави тоа на својот Фејсбук профил: „Учествував во демолирањето на претседателската канцеларија, и горд сум на тоа.“

Бранимир Јовановиќ е уште еден од левичарските активисти од оваа група. Тој е еден од главните гости, и репортер во за многу програми на веб страната „Призма“, еден од медиумите на Сорос во Македониа, и беше и еден од дванаесетте уапсени од полицијата. Јордан Шишовски исто така е демонстрант. Работи во Институтот за општествени и хуманистички науки, и добива огромни суми на пари од Сорос и УСАИД.

Еден од најголемите поддржувачи на протестите е Цивилната опозиција. Нивната главна цел би требало да биде транспарентноста на изборите, и да работи како заштитник, но всушност работи за партиски интереси. Тие признаа дека ја поддржуваат опозицијата за да се избегнат изборите во јуни во Македонија. Ова е резултат на поразот на претходните избори на Социјал-Демократскиот Сојуз и лидерот Зоран Заев, па така тие не се многу популарни во земјата.
Наместо да се соочат со гласачите, тие започнаа „шарена револуција“ со улични протести и насилство.


По протестите и насилството во 2015, ЕУ интервенираше како медијатор помеѓу политичките партии и тие потпишаа договор кој требаше да ги однесе кон изборите на 24 април, 2016. Под притисокот на Заев, овој датум беше одложен за 5 јуни. Но намерите на Заев и понатаму се кон тоа да се одложат и овие избори, па така тој ги поддржува уличните протести.

Најпопуларен лидер во земјата е поранешниот, и можеби иден, премиер, Никола Груевски. За време на неговото владеење, земјата покажа неверојатен економски пораст од 3,7 проценти, највисок на Балканот. Секој општествен, здравствен и образовен елемент, воочливо е подобрен: податоците од Светска Банка се чисти.[b][/b]

Партијата на Груевски, ВМРО-ДПМНЕ (Демохристијанска) е популарна, и таа има историска основа уште од времето пред комунизмот. Резултатите од сите анкети во врска со изборите покажуваат дека оваа партија е на врвот, далеку од опозициските партии. Албанските партии исто така ги поддржуваат изборите. Ова е клучен момент за етничкиот мир помеѓу православните христијани и албанското муслиманско малцинство во Македонија.

Владата беше обвинета за корупција и за прикривање корупција. Сѐ уште има многу што може да се стори за да се спречи корупцијата, но бројките на невладината организација за борба против корупција „Транспаренси интернешенл“ покажуваат дека Македонија е меѓу најдобрите во својата околина; Бугарија, Турција, Албанија и Косово, се покажале како многу полоши.

Како што напиша Ариел Коен во неговата статија за „World Post“ на 20 април: „потребно е време да се имплементираат реформите, а нетрпеливоста е лоша, опасна и самоуништувачка. Занемарувањето е исто за САД и за ЕУ, земајќи ги предвид внатрешните и надворешните проблеми на Македонија. Вашингтон и Брисел треба да заземат поинаков став и да ги потврдат изборите на 5 јуни. Западот не смее да дозволи ситуации како „гром од ведро небо“, посебно не на Балканот.



Справувањето со мигрантскиот бран е должност на ЕУ, токму примањето бегалци, и покажувањето европски вредности со конкретни дела. Ова не е време за дестабилизирачки револуции и за задавање опасни анти-демократски државни удари. ЕУ мора да ја почитува и да ѝ помогне на Македонија, ова е нејзина водечка позиција која не смее да западне во хаос или да се претвори во место за тестирање од геополитички и финансиски причини.

Демократските избори мора да се одржат на закажаниот датум во јуни, левичарските партии не може да бидат ослободени само затоа што ќе изгубат. Македонската стабилност не е на коцка, туку првото правило на демократијата и на европската веродостојност. Доналд Туск, претседателот на Европскиот Совет, ја разбра оваа ситуација и во интервју за „Гардијан“ нагласи колку е важен Балканот. Тој рече дека дури и да има проблеми во овој регион, „во наредните месеци на овие земји ќе им треба многу поддршка бидејќи соработката со Балканот и со Македонија не е лесна. Актуелната власт е подготвена да донесе тешки одлуки за да се избори со непријателските ставови на јавноста.“

Се надеваме дека владата на Обама ќе биде во тек со ЕУ. Македонската влада и народ бараат само почит кон демократијата, волјата на народот, и европскиот сон.